امـا فـرصـت طـلبـان بـا

وانـهادن همه روايات پيامبر صلى الله عليه و آله به اين روايت سـاخـتـگـى چـنـگ انـداخـتـنـد و آن را به (محمد بن عبدالله محض ) تطبيق دادند و آنگاه او را(نفس زكيه )

ناميدند و برخى از مردم نيز با او دست بيعت فشردند. خنده دار اينكه پدر او نيز با پسرش به عنوان بيعت با مهدى نجات بخش دست بيعت داد. و نـيـز كـسـانـى كـه بـا او

دسـت بـيـعـت فـشـرد(مـنـصـور دوانـيـقـى ) بـود كـه پـس از تـشـكـيـل حكومت عباسى ، بيعت خويش را نقض كرد و پايه هاى مهدويت محمد بن عبدالله نيز فرو ريخت .


1- غيبت نعمانى ، ص 229، باب 13 و بحارالانوار، ج 51، ص 42.
2- بحارالانوار، ج 36، ص 292.
3- جـهـت اطـلاع بيشتر رجوع شود به : معجم احاديث الامام المهدى (عليه السلام )، ج 1، ص 168.